Kaan'dan: Matematik dersindeyiz... bugün sanki yıllardır kardeşini göremeyen abi gibi Özge'yi düşünüp duruyorum. Of Özge'm of! Keşke burada okutsam seni. Abi kardeş yürüye yürüye gitsek 😔 Allah'ım sen onunla beni kavuştur. Teneffüste maalesef göz yaşımı tutamadım. Yalnız yalnız koridorda gezerken merdivenlere kulağım ilişti. Sonra biri bana seslendi. Bu ses tabii ki Özge'nin sesiydi... Bir dakika? Özge burada mı şimdi?
Özge: Merhaba Kaan abii 🤗
Özge'yi sevinçle kucağıma aldım ve minik bir öpücük kondurdum.
Kaan: Prensesim ♡ sonunda dönmene sevindim. Gel bak seni kimlerle tanıştıracağım.
Özge: Artık burada okuyacağım biliyor musun?
Özge artık burada okuyacaksa onu getirip götürme işi bendeydi.
Esma nur: Bakın kim gelmiş 🤗 Merhaba, Özge sen misin?
Özge: Evet abla, benim.
Selahattin: Bu kim Kaan? Kardeşin falan mı?
Özge: Ben ona Fransa'da hastanede arkadaşlık eden kızın ta kendisiyim.
Selahattin hafif gülümsedi. Biz diğerlerinin yanına gittik.
Musa: Ooo! Prenses hoşgeldin sınıfımıza.
Özge: Hoşbulduk ❤❤
Özge'nin annesi çağırıyordu ve zile az kalmıştı. Özge'nin kaydı okulumuzun yanındaki ilkokuldaydı artık.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder