Ömer'den: Uy uşaklarum. Hikayemize hoş geldunuz sefalar geturdinuz. Bugün sonunda o çok merak ettiğim yere gidiyoruz! Karadeniz'in çayıyla ve televizyonda çok gördüğümüz çay toplamasıyla ünlü canıım Trabzon'uma. E tabii ben baya bir araştırma içine girdim ve araştırmalarım sonucunda çayın sadece orada yetişmediğini öğrendim, yani ya diğer illere gidecektik ya da oraya gidecektik. Bizim kızlar durur mu? Macera da macera tutturdular. Biz de Kaan'la malum 2 deli bir araya gelmişiz. Bu yılın en bomba macerasını yaşamayalım mı? Yaşayalım tabii canım aa! Gruba haberi salalım bakalım. Neler olacağını göreceğiz.
Sohbet grubuna girince kendimi bir garip hissettim. Çünkü sadece ben aktiftim. EVET! SADECE BEN! Koskoca grupta bir tek ben varmışım gibi ağzım açık 2 saattir ekrana bakıyorum. Ekranla 2 saatlik bakışmadan sonra parmaklarımla uyuşuk uyuşuk yazmaya başladım. E ben herkes gibi tak tak yazamıyorum. Benim sorunum değil, mektuplaşsak daha iyi olur diye düşündüğümden hep. Ayrıca teknolojiyle pek haşır neşir değilim. Neyse sizi buradan hemen Trabzon'a ışınlıyorum.
(12.02.2024 Trabzon, Çaykara)
Trabzon Çaykara'dan selamlar. Saatlerimiz ise genelde sabahın körü olarak nitelendirdiğimiz 6.00. Normal zamanda bile ben okula gitmek için saat 8.00 - 8.30 gibi kalkarım, ama bugün inanır mısınız bilmem ama sadece çay toplayabilmek için kalktım. Hani size bahsetmiştim ya, bizim Fransa'da bir otelde tanıştığımız tatlış mı tatlış Huriye nine vardı. Bugün hem kendisini hem de eşi İsmail Dede'yi ziyaret etmeye gidiyoruz.
( Akşam saat 6.00 )
Vay anam vaay! Dizlerime giren krampı yaklaşık 4 saatlik bir oturmayla karşıladım. " Ee Ömer? hani sen çay toplayacaktın?" mı dedi biriniz az önce, yoksa ben mi yanlış duydum? Çayımızı toplamayı unutmadık tabii. Üstelik bugün Çaykur markasının İstanbul şubesinden tır geldi ne hikmetse.
O kadar yoruldum ki Huriye ninecime bir konuk olayım bakalım, kuzusunu 1 yıl sonra gördükten sonra ne yapacak acaba?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder